Wiesław Holajn
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
| Wzrost |
171 cm | ||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub |
Stal Gliwice (1950–1951) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Wiesław Holajn (ur. 7 września 1932 w Warszawie, zm. 4 lipca 2008[wymaga weryfikacji?] w Cieszynie[1]) – polski inżynier górnik, w młodości lekkoatleta sprinter.
Ukończył studia na Wydziale Górnictwa Politechniki Śląskiej. Był pracownikiem dozoru w kopalniach „Knurów”, „Staszic” i „Śląsk” oraz w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Gliwicach[1].
Jako lekkoatleta wystąpił w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, ale odpadł w eliminacjach (sztafeta biegła w składzie: Nikodem Goździalski, Holajn, Zdobysław Stawczyk, Emil Kiszka)[2]. Zdobył srebrny medal w tej konkurencji na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1954 w Budapeszcie (skład sztafety: Holajn, Stawczyk, Zenon Baranowski, Kiszka), a w biegu na 200 metrów zajął 6. miejsce w finale. Odpadł w półfinale biegu na 200 metrów na Międzynarodowych Igrzyskach Sportowej Młodzieży w Warszawie w 1955[1].
Był wicemistrzem Polski w biegu na 200 metrów w 1952 i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1954 oraz brązowym medalistą w sztafecie 4 × 100 metrów w 1953[3].
Ustanowił rekord Polski w sztafecie 4 × 100 metrów wynikiem 41,4 s (7 sierpnia 1954 w Budapeszcie, w sztafecie biegli Holajn, Stawczyk, Baranowski i Kiszka)[4], a także klubowy rekord Polski w tej konkurencji czasem 43,4 (2 lipca 1953 w Krakowie)[1].
Rekordy życiowe[1]:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 100 metrów | 10 października 1954, Katowice | 10,6 |
| bieg na 200 metrów | 6 sierpnia 1954, Budapeszt | 21,6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945–1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 256. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook. European Athletics. s. 506. [dostęp 2018-09-06]. (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 21, 244 i 245. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 193. ISBN 978-83-62033-30-0.